بررسی سابقه خانوادگی دیابت بعنوان نماینده فاکتور ژنتیکی در بستگان درجه یک بیماران دیابتی نوع ۲، استان چهارمحال و بختیاری ۱۳۸۷

چکیده: زمینه و هدف: دیابت از گروه بیماری های متابولیک و یک اختلال چند عاملی است که با افزایش مزمن قند خون مشخص می شود. از آنجایی که در زمینه اپیدمیولوژی ژنتیک دیابت نوع 2 در کشور ما، مطالعات اندکی انجام شده و هنوز بطور قطعی مشخص نیست که توارث دیابت نوع 2 بیشتر از طرف کدام یک از والدین (پدر یا مادر) به فرزندان منتقل می شود، این مطالعه با هدف بررسی زمینه ژنتیکی بیماران دیابتی نوع 2 استان چهارمحال و بختیاری طراحی و اجرا گردید. روش بررسی: این بررسی یک مطالعه اپیدمیولوژیک از نوع توصیفی-تحلیلی است که جامعه پژوهش آن افراد مبتلا به دیابت نوع 2 در استان چهارمحال و بختیاری در سال 1387 بود. تعداد 254 نفر به روش تصادفی دو مرحله ای انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها بوسیله مصاحبه و با تکمیل فرمی، جمع آوری و با نرم افزار stata9 و آزمون مجذور کا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از254 نفر بررسی شده 150 نفر (59%) مونث و 104 نفر(41%) مذکر بودند. متوسط سن آنها 6/8±8/54 سال و متوسط مدت زمان ابتلا به دیابت در آنها 8/5±4/7 سال بود. 116 نفر (7/45%) از آنها دارای سابقه خانوادگی مثبت دیابت بودند که از این میان، 4/61% مادر دیابتی، 8/19% پدر دیابتی، 9/62% خواهر دیابتی، 1/18% برادر دیابتی، 5/40% دختر دیابتی و 1/18% پسر دیابتی داشتند. سابقه خانوادگی دیابت در مادر بیشتر از پدر، در خواهر بیشتر از برادر و در دختران بیشتر از پسران بود (001/0>p). نتیجه گیری: نسبت شانس ابتلا به دیابت برای کسانی که سابقه خانوادگی مثبت دیابت در مادر دارند بیشتر و مهم تر از پدر بوده و می توان اظهار نمود که به احتمال قوی، توارث دیابت نوع 2 بیشتر از طریق مادر به فرزندان منتقل می شود. .